บุตรสาวอดีตประธานาธิบดีพัก ช็อง-ฮี

พักถูกเป็นเป้าวิพากวิจารณ์อยู่บ่อยครั้งในฐานะที่มีลักณะเป็น "บุตรสาวของเผด็จการ (พัก ช็อง-ฮี)"[112][113]โดยผู้สนับสนุนของประธานาธิบดี อี มย็อง-ปัก เนื่องจากเธอไม่ดำเนินกิจกรรมอันเป็นการสนับสนุนรัฐบาลของอี ซึ่งผลการสำรวจระดับชาติที่สำรวจในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2555 จัดโดยหนังสือพิมพ์หัวอนุรักษ์นิยมรายงานว่า ผู้ถูกสอบถามจำนวน 59 เปอร์เซ็นต์ตอบว่า ตนไม่เชื่อว่าพักจะมีลักษณะเป็น "บุตรสาวแห่งเผด็จการ" แต่อีก 36 เปอร์เซ็นต์เชื่อว่าพักมีลักษณะเป็นเช่นนั้น[114] สถานะความเป็นเผด็จการของพัก ช็อง-ฮี ถูกเป็นหัวข้อถกเถียงมากขึ้นหลังเกิดวิกฤตการณ์การเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540 กลุ่มชนชั้นสูงของพรรคการเมืองแห่งชาติ (จีเอ็นพี) มองเห็นว่าเป็นโอกาสที่จะเปลี่ยนภาพลักษณ์ของอดีตประธานาธิบดีพัก ช็อง-ฮี เสียใหม่ โดยเน้นเรื่องความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของเกาหลีใต้ในช่วงเวลาดังกล่าว ทำให้มุมมองของสาธารณชนเกี่ยวกับเขาค่อยๆเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น[115]

ระหว่างการให้สัมภาษณ์ผ่านสถานีโทรทัศน์ช็องจู พักให้ความเห็นเกี่ยวกับท่าทีของเธอที่มีต่อกรณีรัฐประหาร 16 พฤษภาคม ของบิดาเธอว่า "เป็นการปฏิวัติเพื่อรักษาชาติ" เธอกล่าวต่อไปว่า "ฉันไม่คิดว่านักการเมืองจะต้องมาถกเถียงหรือต่อสู้กันเกี่ยวกับการรัฐประหาร 16 พฤษภาคมว่า มันคือการปฏิวัติ หรือ รัฐประหาร"[116] ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2555 ผลสำรวจของผู้ถูกสำรวจ 50 เปอร์เซ็นต์ ว่าพวกเขาไม่เห็นด้วยกับพัก ที่ประเมินว่าการรัฐประหาร 16 พฤษภาคม ของบิดาเธอ เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ การรัฐประหารเป็นทางเลือกที่ีดีที่สุด และเป็นการตัดสินใจที่สมควรจะกระทำที่สุด ส่วนที่เหลืออีก 37 เปอร์เซ็นต์ เห็นด้วยกับการประเมินของพัก[117] ส่วนผลสำรวจของสำนักอื่นที่สำรวจขึ้นในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2555 ระบุว่า ผู้ตอบแบบสอบถามจำนวน 42 เปอร์เซ็นต์เห็นด้วยกับเธอว่าการรัฐประหาร 16 พฤษภาคม ของบิดาเธอ เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ในขณะที่อีก 46 เปอร์เซ็นต์ ไม่เห็นด้วยกับเธอ[118]

เพราะว่าพักรับมรดกภูมิภาคนิยมและแรงสนับสนุนอย่างแข็งแกร่งจากบุคคลในยุคเดียวกับบิดาเธอ รวมทั้งมรดกในเรื่องความสำเร็จทางเศรษฐกิจที่บิดาของเธอดำเนินนโยบายไว้ ทำให้ฝ่ายตรงข้ามของพักใช้ส่วนนี้ในการวิพากษ์วิจารณ์เธอ[119]

ข้อกล่าวหาเกี่ยวกับกองทุนบูอิล

พักเผชิญกับการถูกวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับกองทุนการศึกษาจ็องซู ซึ่งเป็นกองทุนเพื่อการศึกษา ซึ่งเป็นที่รู้จักในชื่อเดิมว่า บูอิล (ชื่อมาจากหนังสือพิมพ์ ปูซานอิลบู) ซึ่งบิดาของเธอเคยเป็นประธานกองทุน และต่อมาเธอก็ได้รับตำแหน่งประธานกองทุน ซึ่งเจ้าของเดิมได้กล่าวอ้างในศาลว่ามีการบีบบังคับให้เขามอบกองทุนดังกล่าวให้บิดาของเธอ[120]